4 ژانویه 2023 - گروهی از متخصصان مستقر در ایالات متحده در زمینه قلب و عروق، نفرولوژی، غدد درون ریز، و مراقبت های اولیه توصیه های خاصی را برای شناسایی زودهنگام و مداخله در چاقی، دیابت و سایر بیماری های قلبی و عروقی و متابولیک ارائه کرده اند. گزارش مفصلی از این استراتژی ها در مجله دیابت و عوارض آن منتشر شده است.

زمینه

افراد مبتلا به چاقی و دیابت بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی و متابولیک هستند. افزایش نرخ چاقی و دیابت در جمعیت عمومی باعث افزایش متناظر در بیماری‌های همراه خاص از جمله سندرم متابولیک، دیس‌لیپیدمی آتروژنیک، پیش دیابت، دیابت، بیماری کبد چرب غیرالکلی، بیماری قلبی عروقی آترواسکلروتیک و فیبریلاسیون دهلیزی، بیماری مزمن کلیوی و نارسایی قلبی، شده است.

یک کارگروه تخصصی از حوزه های مختلف زیست پزشکی برای شناسایی و رسیدگی به عوامل خطر این بیماری های همراه تشکیل شده است. متخصصان دستورالعمل‌های خاصی را برای تشخیص و مداخله زودهنگام چاقی، دیابت و سایر بیماری‌های قلبی و عروقی و متابولیک ایجاد کرده‌اند.

اقدامات پیشگیرانه اولیه

چاقی

چاقی و اضافه وزن به طور قابل توجهی خطر ابتلا به دیابت، بیماری های قلبی عروقی، کلیوی و متابولیکی را افزایش می دهد. افراد با شاخص توده بدنی 30 کیلوگرم بر متر مربع و بیشتر، چاق محسوب می شوند. چنین افرادی باید فوراً از نظر اختلالات مرتبط با چاقی، عملکرد فیزیکی و کیفیت کلی زندگی مورد ارزیابی پزشکی قرار گیرند.

ارزیابی پزشکی باید شامل ارزیابی تحمل گلوکز خوراکی، استئاتوز و فیبروز کبدی، بیماری عروق کرونر قلب، عملکرد کلیه و سایر عوارض مرتبط مانند اختلالات خواب و استئوآرتریت باشد.

کاهش وزن از طریق محدودیت کالری و فعالیت بدنی بهترین راهبرد برای مدیریت چاقی است. علاوه بر این، عوارض متابولیک را می توان با کاهش 5 تا 10 درصد از وزن بدن کاهش داد.

رژیم های کم کربوهیدرات در کنترل سطح گلوکز و تری گلیسیرید خون بهتر از رژیم های کم چرب هستند. به طور مشابه، فعالیت بدنی منظم به بهبود حساسیت به انسولین، فشار خون و پروفایل لیپید کمک می کند. در مجموع، این عوامل نقش حیاتی در پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی، دیابت و سایر بیماری های متابولیک دارند.

علاوه بر مداخلات سبک زندگی، برخی از افراد چاق ممکن است به درمان دارویی نیاز داشته باشند. دو داروی مورد تایید بالینی، سماگلوتید و تیرزپاتید، نتایج امیدوارکننده‌ای را در کاهش وزن بدن و عوارض مرتبط نشان داده‌اند. درمان‌های آندوسکوپی مانند اسلیو گاستروپلاستی و بالون داخل معده نیز می‌توانند مزایای مشابهی داشته باشند.

سندرم متابولیک

سندرم متابولیک خطر ابتلا به دیابت و بیماری های قلبی عروقی آترواسکلروتیک را افزایش می دهد. مقاومت به انسولین و افزایش سطح اسید اوریک علت اصلی سندرم متابولیک است. بنابراین، کاهش وزن بدن، داروهای کاهش دهنده کلسترول، داروهای کاهش دهنده اسید اوریک و درمان های ضد فشار خون می توانند برای افراد مبتلا به سندرم متابولیک مفید باشد.

پیش دیابت و دیابت

هم افراد مبتلا به پیش دیابت و هم افراد دیابتی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عوارض قلبی عروقی و متابولیکی هستند. متابولومیکس با کارایی بالا می تواند به شناسایی افراد پیش دیابتی که در معرض خطر بالاتر ابتلا به دیابت هستند، کمک کند.

وجود رتینوپاتی، نوروپاتی، نفروپاتی و عوامل خطر قلبی عروقی باید در افراد پیش دیابت و دیابت ارزیابی شود. کاهش وزن از طریق شیوه زندگی یا مداخلات دارویی کلید مدیریت پیش دیابت و دیابت است.

مهارکننده های کوترانسپورتر سدیم-گلوکز 2 و داروهای کاهش وزن، نتایج امیدوارکننده ای را در مدیریت دیابت و عوارض مرتبط نشان داده اند. بسته به شرایط پزشکی، افراد دیابتی می توانند با داروهای کاهش دهنده فشار خون و کلسترول نیز درمان شوند.

فشار خون

اکثر افراد مبتلا به دیابت به فشار خون بالا به عنوان یک بیماری همراه مبتلا می شوند. پایش مداوم فشار خون و حفظ آن در زیر 80/130 میلی‌متر جیوه برای افراد دیابتی مبتلا به فشار خون بالا حیاتی است. این به کاهش خطر عوارض قلبی عروقی و کلیوی کمک می کند.

رژیم غذایی کم سدیم و پر پتاسیم همراه با فعالیت بدنی منظم برای کنترل فشار خون مفید است. برای افراد با فشار خون بیش از 90/150 میلی‌متر جیوه، درمان ترکیبی با مهارکننده سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون، مسدودکننده کانال کلسیم و دیورتیک تیازیدی توصیه می‌شود.

ناهنجاری های چربی

جمعيت عمومي بزرگسال بايد تحت آزمايش پروفايل ليپيدی قرار گيرند تا وضعيت کلی آنها مشخص شود و پس از آن هر 3 تا 5 سال يك بار معاينه مجدد انجام شود. علاوه بر این، افراد چاق، مبتلا به دیابت یا سایر بیماری های متابولیک باید سالانه تحت نظر باشند.

ورزش بدنی و اصلاح رژیم غذایی، مانند مصرف محدود چربی های اشباع شده، کربوهیدرات ها و الکل، مداخلات حیاتی در سبک زندگی برای حفظ پروفایل چربی سالم هستند.

استاتین ها، اولین انتخاب درمانی برای افراد مبتلا به لیپوپروتئین-کلسترول با چگالی کم (LDL-C) و دیس لیپیدمی هستند. افرادی که سطح LDL-Cآنها 50 درصد بالاتر از سطح توصیه شده است ممکن است به درمان ترکیبی نیاز داشته باشند.

پیشگیری از پیشرفت بیماری

به بیماران مبتلا به بیماری کبد چرب غیر الکلی توصیه می شود که وزن بدن و مصرف الکل را کاهش دهند و عوامل خطر قلبی و متابولیکی را از نظر بالینی مدیریت کنند تا از پیشرفت بیماری به استئاتوهپاتیت غیر الکلی، جلوگیری کنند.

خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی آترواسکلروتیک را می توان با ارزیابی کلسیم شریان کرونر- نشانگری برای تشخیص آترواسکلروز تحت بالینی- بررسی کرد. علاوه بر این، درمان با استاتین یک مداخله ارزشمند برای پیشگیری از تصلب شرایین است. درمان ضد پلاکتی و درمان کاهش LDL-C، مداخلات پیشگیرانه ثانویه محسوب می شوند.

بیماران چاق یا مبتلا به دیابت که به بیماری قلبی عروقی آترواسکلروتیک یا سایر مشکلات قلبی عروقی مبتلا هستند، می توانند از داروهای کاهش ضربان قلب و داروهای ضد انعقاد یا ضد پلاکت بهره مند شوند.

بیماری مزمن کلیه، یک بیماری همراه است که اغلب در بیماران مبتلا به دیابت و فشار خون بالا مشاهده می شود. خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی آترواسکلروتیک و نارسایی قلبی را افزایش می دهد. کاهش نرخ تخمینی فیلتراسیون گلومرولی و افزایش نسبت آلبومین به کراتینین ادرار، نشانگرهای کلیدی برای تشخیص بیماری مزمن کلیوی هستند.

برای جلوگیری از فشار خون بالا و نارسایی قلبی، رژیم غذایی کم سدیم و کم پروتئین برای بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیوی توصیه می شود. علاوه بر این، درمان با مهارکننده‌های سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون و مهارکننده‌های کوترانسپورتر2 سدیم-گلوکز، برای این بیماران توصیه می‌شود.

پپتید ناتریورتیک پرو-بنوع انترمینال (NT-proBNP)، پپتید ناتریورتیک نوع ب(BNP) و تروپونین T قلبی با حساسیت بالا، نشانگرهای زیستی ارزشمندی برای شناسایی بیماران در معرض خطر بالاتر نارسایی قلبی هستند. بنابراین، مداخلات شیوه زندگی و دارویی برای درمان بیماری‌های مرتبط با نارسایی قلبی ضروری است.

منبع:

https://www.news-medical.net/news/20230104/Early-intervention-key-to-managing-diabetes-cardiorenal-and-metabolic-diseases.aspx